23 december 2021

Geen woorden maar daden

Blog Thomas Boekhoud

Rondom het Klimaatakkoord werd de afgelopen jaren veel gesproken over wat er nodig is en over wie de portemonnee moet trekken. Met het nieuwe coalitieakkoord is er meer duidelijkheid over de financiering. Er is sprake van grote ambities voor de bouw en de energietransitie. Maar wordt er wel voldoende gekeken naar de mensen die het moeten gaan doen?

Op dit moment zijn er 105.100 openstaande technische vacatures, blijkt uit de nieuwste cijfers van het UWV. Een eenvoudige conclusie is te trekken, zo constateert ook Ton Wilthagen recent: 'Het geld is niet het probleem, het zijn de mensen. Zonder voldoende mensen met de juiste kwalificaties zijn de ambities niet te realiseren.'
Dit is geen situatie van de korte termijn, maar één die door onder meer vergrijzing alleen maar toeneemt. Zelfs als het op korte termijn lukt om de voldoende mensen te vinden, zullen we in 2050 met een nog groter probleem zitten.

We zitten met andere woorden in een personeelscrisis, en deze moeten we zowel op de korte termijn als lange termijn aanpakken. Gezien de urgentie ligt het voor de hand om in eerste instantie te kijken naar de inrichting van de huidige arbeidsmarkt en het beroepsonderwijs.

Het regeerakkoord omvat diverse goede maatregelen om deze beter te maken, zoals de inzet op scholingsbudgetten en om- en bijscholing. De grote uitdaging is echter om de juiste mensen te bereiken, en hen zo flexibel en creatief mogelijk op te leiden. Hiervan zijn al voorbeelden te over die dit op kleine schaal realiseren. Zoals de publiek-private samenwerkingsverbanden in de regio, het initiatief Fast Switch van hogescholen en bedrijven, en bedrijfstakscholen die in staat zijn mkb’ers te bereiken. Ik kom ze elke dag tegen en ze zijn prachtig om te zien. Er wordt ook goed gebruik gemaakt van de verschillende regelingen vanuit de ministeries, misschien wel te vaak. Zeker wanneer het gaat over volwassenen gaat het (te) vaak over initiatieven waar tientallen (toekomstige) technici baat van hebben, in plaats van de vele honderden die we nodig hebben.

Hoe lossen we dit op? Was het antwoord maar zo makkelijk. Make IT work is wel een mooi voorbeeld hoe een aanpak echt opgeschaald kan worden en een merk wordt. Ik gun dat Be an engineer ook. Beide voorbeelden van trajecten die publiek privaat worden vorm gegeven en die gericht zijn op nieuwe vormen van instroom. Moeten we niet een selectie gaan maken van de 10 meest kansrijke trajecten en daar alle inzet op doen?

En dan toch ook maar positieve prikkels voor onze jongeren die een opleiding kiezen die bijdraagt aan 1 van de transities.  Een prikkel die ook binnenkomt bij de ouders en die het beroepsonderwijs ook helpt bij een scherpere profilering. Een hogeschool waar 50 procent van de instroom kiest voor een economie gerelateerde studie, zoals ik recent ergens las, is niet meer van deze tijd.

Kortom meer focus op arbeidsmarkrelevante opleidingen, zoals het kabinet ook constateert. En trajecten die op kleine schaal succesvol zijn opschalen.

Nu de overheid de portemonnee lijkt te willen trekken is het nu echt tijd om grote stappen te gaan maken. Geen woorden maar daden.

 

Over Thomas 

Thomas Boekhoud is senior projectleider bij het Platform Talent voor Technologie en werkzaam voor Techniekpact en Katapult.

Ld20210920 138