Instroom
Om aan de groeiende behoefte naar technisch geschoold personeel te kunnen voldoen zal de keuze voor een technische opleiding vaker moeten worden gemaakt.
Vrouwen de techniek in krijgen en houden, het blijft lastig. Dat is een probleem voor Nederland, waar innovatie en technologie de motor moeten zijn voor de toekomst. Een eenmalig event, een Hackathon, zou oplossingen moeten aanleveren. Dat ene event werden er vier.
Onder de vlag van de coalitie Meer vrouwen in bèta, techniek en ICT, organiseerden de betrokken partijen - FME, NLdigital, WijTechniek, VHTO, Platform Talent voor Technologie, de MBO Raad en de ministeries van OCW en EZK – een eendaagse Hackathon. Een Hackathon is een denktank die onder druk van tijd met een multidisciplinair team concepten bedenkt om een bepaald probleem het hoofd te bieden. Vrijdag 22 oktober verzamelden zich veertig deelnemers – mannen en vouwen - uit bedrijfsleven, kennisinstituten en onderwijs (docenten en studenten) op de Brainport Industries Campus in Eindhoven. In acht teams gingen ze aan de slag. Aan het einde van de dag pitchten de teams hun ideeën voor een jury van beslissers uit bedrijfsleven, onderwijs en overheid. Het streven was dat stakeholders zich aan de concepten zouden committeren. Ook de toenmalige minister Ingrid van Engelshoven was aanwezig. Tijdens een informatieve lunch ging zij in gesprek met diverse experts.
Hacketon 22 oktober met 2e van rechts voormalig minister Ingrid van Engelshoven
De plannen
De oogst van de Hackathon was divers. De voorstellen liepen uiteen van vrouwelijke tech-influencers op social media, een lesprogramma met vrouwelijke rolmodellen in de techniek, een bias-game dat vooroordelen moet slechten, een satirisch tv-programma (Mannengezeik) dat mannelijke ceo’s langs de genderstereotype meetlat legt, en een oneday-detox-mindset programma dat moet bijdragen aan het idee dat vrouwen in techniek niet iets bijzonders is, maar heel normaal. Monique van Haasteren was als projectmanager betrokken bij de Hackathon, in eerste instantie een eenmalig event, maar met een staartje. ‘Doel was een impactvolle manifestatie, waarbij alle stakeholders geactiveerd zouden worden. Dat is boven verwachting gelukt. Er kwamen leuke ideeën uit.’ De output is gerapporteerd naar de diverse stakeholders, waaronder de ministeries. Het lukte in deze fase nog niet om geïnteresseerden te vinden die de plannen zouden oppakken. ‘We wilden meer. Vijf teams gaven aan dat ze door wilden, niet altijd met de originele bezetting, soms zelfs met maar één persoon. Iedereen deed dit naast een fulltime job, in zijn/haar vrije tijd. Voor die teams hebben we een nieuwe bijeenkomst georganiseerd, een masterclass om de ideeën door te ontwikkelen tot een businessplan. De masterclass werd gevolgd door een speeddate waarin de teams, in vier rondes, in gesprek met experts hun uitgewerkte plan tegen het licht konden houden en konden aanscherpen. Een learning community met afgevaardigden van ministeries, bedrijven en technische hubs. In de laatste bijeenkomst kregen de teams nog een pitchtraining. Hoe kun je je plan ‘verkopen’ aan een organisatie die de businesscase wil uitvoeren. Geen gemakkelijke opgave. ‘
Update
Van de vijf teams die doorgingen, is er één zover dat er een partner in het werkveld is gevonden, en een pilotfase in zicht is. Drie andere teams zijn nog niet zo ver, ook door tijdgebrek.’ Eén team gaf aan niet verder te gaan.
De Virtual Reality beroepsoriëntatie Techniek Tour voor het voortgezet onderwijs heeft voet aan de grond gekregen. Scholieren krijgen met een VR-bril een rondleiding in een technisch bedrijf met vrouwen in diverse beroepen in de hoofdrol. Het ontwikkelingsteam is in dit geval één persoon, een ICT-docent aan het Edith Stein College in Den Haag. ‘Hij moet nu even een sprintje trekken tot aan de zomervakantie, daarna gaat hij weer met dit project aan de slag. Tijdens de speeddate toonde een vooraanstaand Nederlands bedrijf interesse. Er zijn vier VR-brillen ter beschikking gesteld om op het Edith Stein College een kleine pilot uit te voeren. Ook nog in ontwikkeling is “The Bias Game”, een fysiek spel voor onderwijs en bedrijfsleven waarbij deelnemers op een speelse manier geconfronteerd worden met vooroordelen en stereotypen. Studenten van Avans Hogeschool haakten aan en ontwikkelden een prototype spel dat nog voor de zomervakantie opgeleverd moet worden. Het Fontys-studententeam gaat goed met een eendaagse bewustwordingstraining “Beta Culture Intervention” voor het bedrijfsleven dat vooroordelen moet slechten.
Een leuk project, maar lastiger om in dit tijdsbestek aan de man te brengen, is de tiendelige videoserie Mijn naam is Peter, die een kijkje achter de schermen van een bedrijf biedt met de focus op concrete voorbeelden om de werkvloer voor vrouwen aantrekkelijk te maken. De bedenker voerde veel gesprekken. Als ondernemer met een eigen videoproductiebedrijf is haar tijd beperkt, maar ze houdt vol.
Monique van Haasteren blijft op de achtergrond beschikbaar om de teams te faciliteren en daar waar mogelijk een platform te bieden. Samen met betrokkenen is het project Hacking Women into Tech geëvalueerd. De ‘snelkookpan’ en het inzetten van een breed scala aan teamleden werkten uitstekend. Lastiger blijkt het om de concepten aan eigenaren te koppelen die er verder mee willen en het willen financieren. En dan tijd. De deelnemers doen allemaal mee in hun vrije tijd. Voor een dag samen brainstormen, een masterclass volgen of een pitchtraining, is dat geen probleem. Maar daarna begint eigenlijk het echte werk: het plan zo ver brengen dat het uitgerold kan worden. De tijd die daarvoor nodig is, lijkt soms een breekpunt. Maar de teams laten het er niet bij zitten. Ze zijn nog steeds actief om hun concept te laten landen binnen bedrijfsleven en/of onderwijs.
Meer weten over de programma’s? Stuur een mail naar monique.van.haasteren@fme.nl
Meer weten over vrouwen & techniek? Kijk hier